Levensverhalen (pagina 105)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

de dood

ik ben naomi.
ik ben 12 jaar bijna 13
en dit is hoe ik me voel
ik vertel je nu waarom het deze titel heeft

ik raak alles kwijt
vroeger had ik het moeilijk
maar toen kreeg ik nog aandacht
en nu niks meer

het is beter dat ik er niet meer ben
het is beter dat je moet bezeffen dat ik het moeilijk heb ookal probeer ik hieraan te werken

ik voel me alleen
kheb maar 1 vriendin
maar steunt ze me wel 100%??
nee dat is niet zo ik voel het niet

ik voel alleen maar die pijn
de blijdschap die ik wil krijgen helpt ook niet
wat lukt nu allemaal wel?
nee inderdaad
niks helpt en niks werkt

het is echt beter dat ik er niet meer ben
maarja die pesters
die zien niks in
ze zien niet aan mij dat me dit allemaal overkomt

maar ze gaan deze geruchten horen
en dan uiteindelijk gaan ze nadenken
wat heb ik verkeerd gedaan?
heb ik iets verkeerds gedaan?
is elk woord wat ik zeg of vraag verkeerd?

mijn pijn is onbeschrijvelijk
maar toch blijf ik het zeggen
ookal is dat moeilijk
kheb veel pech in mijn leven
maar waarom moet ik dit allemaal mee maken?

ben ik nou stom dat ik niet hier hoor?
ben ik echt niks waard?
ben ik echt lelijk?
ligt het echt alleen maar aan mijn uiterlijk?
of ook aan mijn innerlijke?

als het om mijn innerlijke gaat kennen jullie mij blijkbaar niet echt
jullie kennen me sowieso al niet
jullie weten niet hoe ik me elke dag voel

elke dag het zelfde gevoel
elke dag die kut gevoel
elke dag verdriet
elke dag die angst om naar school te gaan

waneer houd het nou op?
waneer word er gestopt met mij lichaamlijk pijn te doen?
waneer stopt het dat ze me uitschelden omdat mijn vader ziek is?
waneer stopt het is dat er geruchten worden verzonnen?

wat ben ik waard?
wat ben ik?
wie ben ik?
wat ben ik voor jou?
een varken?
een zwijn?
een dikzak?

wat willen jullie allemaal nog meer?
dat ik dood ga?
dat ik me nog rotter ga voelen?
jullie krijgen nu je zin

kben klaar met mijn leven kijk hoe het gaat
mijn vader die weer het cintact verbreekt voor mijn verjaardag
mijn verjaardag word sowieso weer een ramp
onee word het niet want dan ben ik er niet meer

jullie hoeven niks voor me te kopen
ik wil alleen meer vrienden en dat mijn klas mij steunt inplaats van dat ze me pesten en pijn doen met woorden en lichaamlijk

had ik maar een beter leven
had ik maar veel vrienden
had ik maar alles wat jullie hadden
had ik maar ouders die niet gescheiden waren
had ik maar een vader zoals jullie die niet ziek is en geen contact verbreekt

was ik maar zoals jullie!!
alsjeblieft
laat het aan niemand zien
laat het alleen familie weten dat ik er niet meer ben
maar school hou school hierbuiten laat het niet aan school zien!!!
dat is niet wat ik wil

verzin maar iets waarom ik weg ben dat ik drm niet op school ben
maar alsjeblieft
laat het niet zien!!!

mama,papa
ik draai niet door
ik draai niet door
dit is mijn gevoel
dit is hoe ik mij elke dag voel
en nu ben ik er gewoon klaar mee!!

ik heb gister medicijnen gepakt en ik weet echt niet of ik het had mogen pakken
maar het boeide me op dat moment niet veel meer

ik denk de laatste tijd alleen maar aan zelfmoord alleen maar aan zelfmoord
ik kan het niet meer uit mijn hoofd krijgen

elke dag voel ik me steeds meer elendiger
en verdrietiger
ali een vriend van mij die zegt tegen mij hoe gaat het? ik zeg het gaat slecht toen zei hij maar ik zie je steeds lachen
ik zeg daarop tegen hem: je weet nooit wat iemand verbergt onder het lachen.

ik zie nog maar 1 uitweg
en dat is zelfmoord
elke dag moet ik die pijn overal mee naartoe dragen
maar praten helpt niet voor mij die emdr ook niet voor mij NIKS HELPT!!

maar over die medicijnen
ik probeerde een overdosis te krijgen maar het lukte me niet
kheb heel veel pillen ingeslikt maar nee kviel niet flauw of dergelijke

ik werd alleen een beetje duizelig en raakte vaak mijn evenwicht kwijt ik viel niet op de grond ik ben de hele tijd terug naar boven gegaan om te slappen en in mijn bed te kunnen liggen

ik kreeg ook hele erge buikpijn
kdacht kut de overdosis heeft niet geholpen...
wat helpt me nu nog wel?
kheb al heel vaak in mijn arm gesneden
mijn enige oplossing is nu.

kheb alles al geprobeerd behalve voor de trein springen,voor de auto springen of mezelf te laten verdrinken.

op dit moment heb ik geen gevoel meer
kmoet morgen weer naar school met heel veel tegenzin ik weet wat ik ga doen.

ik ga morgen ochtend naar de directeur en ik vraag of ik een toespraak mag houden naja een liedje mag zingen voor de school

ik kan de poging altijd wagen toch?
laat maar het gaat me niet lukken en ik zal het niet durven
het word te moeilijk nu allemaal

ik kan mezelf niet beheersen
elke seconde van de dag voelt het alsof ik soort van bezeten ben
ik ben mezelf gewoon niet

maar wat ik moet doen ga ik ook echt doen
ookal moet ik nu een mes door mijn kop heen steken
ik zou het doen
zolang ik maar blij ben en ik me maar prettig en blij ben toch?

niemans hoeft te gaan huilen als ik dood ben want ze moeten blij voor me zijn
want dit is wat mij gelukkig gaat maken
dus als jullie dit ooit wel lezen nou dit is wat ik wil

elke dag zie ik er mischien heel gelukkig en blij uit maarja
DAT BEN IK NIET!!!😭😭😭😭💔💔💔💔

Datum:
15-01-2017
Naam:
Naomi v/d Wetering
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Ik weet niet meer wie ik ben.

Het word steeds erger, ik doe me anders voor dan dat ik ben. Als ik mezelf ben mogen mensen mij niet meer. Ik heb zoveel mee gemaakt. Het is überhaupt knap dat ik nog overeind ben blijven staan.

De laatste paar dagen word het steeds erger. De gedachte wat als de wereld zonder mij doorgaat. Zullen ze mij missen? Alles zou zoveel beter zijn als ik niet meer bestond. De gedachtes maken me bang maar tegelijkertijd ook helder en zelfverzekerder. Ik ben zoveel anders als mensen, ik ben niet mooi en dun en knap. Ik heb mezelf verpest. Alles aan mij is mislukt. En wat ik ook doe of hoe ik het ook doe, het word alleen maar erger.

Ik heb ook uit het niets hele hevige huilbuien, omdat alles wat ik doe verkeerd gaat of verkeerd is. Niemand wilt bevriend met mij zijn, al 6 jaar vrijgezel. En mannen gebruiken me alleen maar. Je bent goed voor de behoefte van de man maar verder gebruiken ze je als oud vuil.

En alleen al het feit dat je te dik voor ze bent, of te lelijk. Maar vooral het dik gedeelte. Is soms zo frustrerend, ik waardeer mezelf ook niet. Ik ben een bolletje vet. Dik, lelijk en onzeker. Ze zullen me niet gaan missen. Want wat ben ik.. wat stel ik nu eigenlijk voor. Nou simpel, niks.

Mijn gedachtes raken mij. Waarom? Waarom ik? Waarom deze gedachtes? Het is niet dat ik met zelfmoord neigingen zit. Maar wel met de gedachtes van dood, en wat als ik nu echt dood ga. Misschien is het morgen wel over, maar dat kun je niet weten. Op het moment woon ik in een studentenhuis. En gisteren uit geweest, helemaal naar de kloten gezopen, ik lijk te veel op mijn alcoholiste moeder. Maar de drank laat me vergeten. En de muziek laat me leven.

Mijn redmiddel: de muziek, je leeft je in. De gedachtes gaan alleen nog daarheen, de muziek houd me uiteindelijk overeind. Ik moet iets, want straks is er niet meer over. Alleen de gedachtes, en later het doen.

Het leven zou zoveel beter zijn, zonder mij erin. Zonder deze persoon met de stempel dat ik het ben. Zonder dat ik het weet.
Datum:
15-01-2017
Naam:
Girl without a life
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

Hoe lang nog?

Al jaren ongelukkig en verlangend naar de dood. Dan is er niemand meer die me ongelukkig kan maken. Hoe meer ik voor iedereen doe, hoe agressiever ze zich tegenover mij gedragen. Ik verdien dit niet vind ik, maar mijn gezin vindt van wel. Mama en echtgenote zijn is de hel. Mensen die een beetje verder af staan zijn veel vriendelijker, maar wat heb ik daar aan ? Ik wil de liefde van diegenen die ik het liefste zie, maar zij tonen alleen maar woede en haat. Dit kan ik niet meer iedere dag dragen. Eeuwige rust aub. X
Datum:
14-01-2017
Naam:
Stella
Leeftijd:
46
Provincie:
België

Hoe maak ik een lus

Ik Wil al zolang niet meer leven. Ben echt op!! Nu mijn relatie ook nog over is zie ik geen doel meer om verder te leven. Ik zou het nog voor mijn 2 puberende kinderen kunnen doen. Maar ik ben echt op en wil echt niet meer. Dat weten mijn kinderen ook. Ik heb mijn dochter beloofd om nooit voor een trein te springen. Dit omdat ze dan geen lichaam heeft om afscheid te nemen. Dat heb ik haar beloofd en daar houd ik me dan ook aan. Het liefst doe ik het dmv pillen maar ja welke? Dan is mijn 2e optie ophangen. Maar weet niet hoe ik zo'n knoop moet maken. Kunnen jullie mij hier tips in geven?
Datum:
14-01-2017
Naam:
Leonie
Leeftijd:
47
Provincie:
Limburg

stom

Hallo ik blijf liever anoniem,ik heb een apart leven dan ieder gewoone tiener . Ik heb moeilijke tijden meegemaakt,en ik werd niet veel gesteund. Op school ben ik slecht in wiskunde want ik heb discalculy het is niet gemakellijk, ik hou van mijn vrienden maar ik wil niet meer bestaan. Thuis word ik geslagen door mijn zusje van 10 jaar zij krapt mij spuugt op me scheld me uit en mijn ouders vinden het niks. Ook is er mijn
broertje die ook zo doet. Soms hebben we het leuk maar daarna niet meer. Mijn lichaam is ook niet normaal ik heb mijn borsten die nuet hetzelfde zijn de ene is hard de andere normaal en mijn knie kan ik niet veel mee. Mijn ouders accepteren geen lesbisch of gay's in de famillie maar dat ben ik wel. Ik zie geen toekomst voor mij alles gaat weg de herrinering van de leuke tijden vroeger thuis is weg de famillie groeit uitelkaar en dat wil ik niet. Ik heb al veel keer geprobeerd om mezelf te doden maar daarna doe ik het niet dan denk ik dat er ergens daar een leuke toekomst is. Ik wil weg weg hier weg waar niemand mij pijn doet.
Datum:
13-01-2017
Naam:
Leila Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

M. Stier

Ze is mijn alles. Mijn reden om te leven. Mijn reden om te vechten. Mijn reden om een beter mens te zijn. Ze zegt mij dagelijks dat ze verliefd is op een ander. Ze gaat wekelijks naar hem. Ze komt terug met zuigvlekken. Ze probeert zwanger van hem te raken. Ze doet mij zoveel pijn. Ik verbaas me dat ik nog leef. Ik hou zoveel van haar. Elke keer als ik haar aankijk krijg ik weer vlinders in mijn buik. Ze maakt mij compleet. Ik smeek haar elke dag mij terug te nemen. Dat ik haar gelukkigger dan ookt ga maken. Alles goed ga maken. Alles vergeven alles vergeten. Ik ga door met ademhalen. Tot de dag dat jij mij laat. Tot die dag hou ik met heel mij. Leven van jou. Al mijn bloed in mijn lichaam. Alles wat ik heb. Hou ik van jou. I am so sorry my love my soulmate. I love you; you know that right?
M. Ram
Datum:
13-01-2017
Naam:
M. Ram
Leeftijd:
31
Provincie:
Flevoland

Verdriet

Ieder leven is er 1, dat is het unieke.
Blijf van mijn leven af, ik laat het niet verzieken.
En zijn er 2 die zeggen, we doen het toch maar samen,
Dan moet het liefde zijn, in alle eeuwen, amen.
Datum:
13-01-2017
Naam:
Ed
Leeftijd:
51
Provincie:
Gelderland

Ik kan het niet meer volhouden

Ik probeer het maar de drang om mezelf voor de trein te gooien wordt steeds groter.
Datum:
12-01-2017
Naam:
Meisje81
Leeftijd:
35
Provincie:
Overijssel

Ik wil dood!

Heey mensen hebben jullie ook wel eens het gevoel gehad dat je er niks toe doet. Ik wel elke dag zelfs me broertjes en zus pesten me ik ga kapot en ik ben er net achter gekomen dat ik depressief ben :( ik weet het het echt niet en ik heb me zelf pijn gedaan. Ik denk er aan om voor de trein te springen me leven is klote en me vriendje heeft het ook uit gemaakt en ik weet niet waarom 😭💔 ik wil gwn dood niemand geeft om mij maar aan de andere weet ik dat me vader en me moeder en me oma echt heel pijn doe als ik dat doe en dat wil ik niet. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Groetjes Anoniem
Datum:
11-01-2017
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Schuldgevoel

Dit is de eerste week van begin schooljaar en me moeder meld me al weer voor de 2e keer ziek. Dit komt niet door omdat ik zo plots ziek ben, maar omdat ik me verslaap en eerder gebeurde dat niet zo snel. In ieder geval me moeder moet dan steeds de gemeente en school bellen en vertellen dat ik ziek ben. Terwijl zij ook weet dat ik me versliep. En nu denk ik alleen maar bij me zelf: voel me echt schuldig. Ik laat me moeder stikken. Hoe kan ik moordplegen bij me zelf als dit alleen maar doorgaat.
Datum:
11-01-2017
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.